Tüm Çevre Mühendisi arkadaşlarıma selamlar. 2011 yılında mezun oldum, hala Çevre mühendisi olarak çalışmak nasip olmadı. Hep kısa vadeli işlerle uğraştım. Konu başlığı altında tartışmalarınızın hemen hemen hepsini okudum. Foruma üye olmaya karar verdim.
Kendi mesleğimle ilgili bir iş bulma ümidimi yitirmek üzereyim, yine de mesleğini yapamayan bir mühendis olarak ben de buradayım demek istedim.
Yeni mezun olduğum yıl deneme süresi denen bir şey vardı ve ilk aylar sigortasız 4 ay çalışmam bekleniyordu. Ben de yaptım. Ama sonra işime son verildi ve bambaşka iş alanlarına savruldum. Kader
e-ticaret alanında da çalıştım, gayrimenkul değerleme işinde de.
Hangi şehir olursa olsun dedim, başvurularımda ayrım yapmadım. Ancak ilk ay için güvenli bir yaşam sağlayacak firma bulamadım. Kimsenin birbirine güvenmediğini fark ettim. Bazı işverenler ise o kadar sert mizaçlıydı ki, iş görüşmemin sonucunun ne olduğunu öğrenmek için arayamadım. Galiba biraz hassas bir yapım var ve piyasa bunu kaldırmıyor.
Dikkatimi çeken ve bana ağır gelen bir diğer konu da Çevre il Müdürlüklerinde şahit olduklarımdı. Bazı memurlar özel sektör çalışanı Çevre Mühendislerine açık açık kötü davranıyordu.
Bi insanın kısmeti varsa gerçekten yemenden geliyor, onu da tecrübe ettim. Hayat karmaşasının içinde "neden yaşıyoruz" sorusunu sordum durdum. Bu başlığın altına iş arayanlar ya da kariyerle ilgili tavsiyelerini yazanların yanında benim durumum kariyersizlik olarak görünüyor, biliyorum. Sadece paylaşmak istedim.
Velhasıl iş bulmasam da yaşıyorum. Ama bir iş verenin çalışanının ev kirasını hesaba katmamasını anlamıyorum. Sonra çok yetenekli elemen aramasını hiç anlamıyorum.
Bir insan içe kapanıksa, kitap okumayı çok seven bir mizaçta yaratılmışsa, satış pazarlama yapamıyorsa, memur onu azarladığında üzülüyorsa ölsün mü? Çok korkutulmuş bir kuşak olduğumuzu düşünüyorum. Korkarak da olsa söyleyince de iş bulamıyorum tabi
Bu yazacaklarım size abartılı gelebilir. Ama üzerinde biraz düşünürseniz siz de hak vereceksiniz, inanıyorum.
Yeni başlayan birine, yeni doğmuş muamelesi yapılmalı, istenen iş aşama aşama nasıl yapılacağı, hem yazılı hem de sözlü olarak tatlı dille anlatılmalı, bunun zaman işi olduğu unutulmamalı.
İnsana yatırım yapıldığı unutulmamalı, anlattığınız her şey boşa gidebilir çünkü her insan aynı yetenekte değil, kimse boşuna yaratılmış da değil.
Yeni de başlasa, hiç bir şey bilmiyor da olsa onun da yaşamak için paraya ihtiyacı olduğu, hele hele ilk ay tedirginliğinde bunun çok daha önemli olduğu unutulmamalı.
Eğer bunlara dikkat edilirse zaten aklı başında bi insan birkaç ay içinde uyum sağlayıp hayatını kurar.
Ama bilgiyi paylaşmam, bilmeyen ölsün, en çok parayı ben kazanayım, sadece mecbur olduğum (asgari ücret) kadar vereyim hatta onu bile hak etmiyorlar, kirasını da nasıl öderse ödesin.... gibi bir yaklaşım varsa ki benim gördüğüm yerler böyleydi, bırakın çalışmayı, pek çok insan da zamanla meslekten el çekecektir. Bir süre daha bu saldırgan, insancıl olmayan tutum devam edecek, en sonunda insanlar birbirini yemeye başlayacaktır.
Biz mutlu, sağlıklı, temel ihtiyaçlarımızı karşılayabilen, onurlu insanlar olarak yaşamak istemiyor muyuz?
Çalıştığımda mutsuz, yorgunluktan sağlıksız, kıt kanaat geçinmekten konsantre olamayan ve azar işitmekten onursuz biri olacaksam çalışmama gerek yok. Çünkü çalışmadan da bunlara sahibim.
-----------------
Bu yazım onaylanacak mı bilmiyorum. Ancak buraya yazdığım yazıdan dolayı işe başlarsam Çevre Mühendisi olarak -hiç sanmıyorum ama- çok mutlu olurum. Çünkü bunlar benim gerçek düşüncelerim ve içimde saklamadığım, tüm düşüncelerimi açık ettiğim halde beni istihdam edecek bir cennet var demektir. Öyle bir yer varsa, hangi şehirde olursa olsun ben o şehirde yaşamak istiyorum. Ücret beklentim de öyle yüksek değil, asgari ücret+yaşanabilir bir evin kira bedeli kadar ücret istiyorum. İnsana "insan" olduğu için değer veren bir iş yeri arıyorum.
Bu upuzun yazıyı zahmet edip okuyanlara teşekkür ederim.