Azıcık Sohbet :)

Nasıl güzeldi çocukluğumuz.. Kar' ın yağmasını hasretle beklerdik tıpkı şimdi olduğu gibi.. Meğer ne kadar görmezden gelmiş, ne kadar normalleştirmişiz.. Kıymet bilmediğimiz o güzel kar yağışını izlemeyi, meğer ne çok özlemişiz.. Şimdi bakıyorum da uzun bir hasretin sonunda yaşanan kavuşma anı. Çocuklarıyla, aileleriyle, arkadaşlarıyla kar' ı gören herkes dışarda.. Nasıl güzel bir tablo. Öğrencilik yıllarım geldi aklıma.. Kar yağar yağmaz haber var mı? Okul tatil mi? diye uyanırdık sabaha. Çünkü kar yağması okulların tatil olması demekti. Şimdi ise öğrencilerin hepsi evlerinde, okul olsa da gidebilseler.. Bilmiyorum biz mi çok şanslı çocuklardık, onlar mı çok şanssızlar.. Ama herşeye rağmen ne güzel bir tablo şu mevsim..